Hiep hiep hoera! Vandaag is de geboortedag van niemand minder dan Christian Dior. Geboren op 21 januari 1905 maakt dus dat hij dit jaar 117 jaar zou zijn geworden (jaja, I paid the math budget). Het modehuis Dior is al lange tijd een gevestigde naam en ik geniet echt zo onwijs van hun Instagram-reels waarbij het maakproces van (bijvoorbeeld) de Lady Dior-tas wordt gedeeld. Erg satisfying.
Christians jonge jaren
Christian Dior werd dus in 1905 geboren als zoon van een rijke familie die in Normandië, Frankrijk, woonde. Op 20-jarige leeftijd maakte en verkocht Christian verschillende modetekeningen om wat extra zakgeld te verdienen. Onder druk van zijn vader ging hij echter Political Studies studeren aan de École des Sciences. Hierna ging hij in eerste instantie de artistieke kant op: hij opende een kleine kunstgalerie op zijn 26e. Deze werd gesteund door zijn vader. Pionier die Dior was, toonde hij hier als één van de eersten surrealistische schilderijen.
Op 29-jarige leeftijd sloeg helaas het noodlot toe: zijn moeder overlijdt én zijn vaders bedrijf stort in. Christian moest bij een vriend gaan wonen. Hier pakte hij zijn “business” van negen jaar eerder weer op: hij begon jurken en hoeden te verkopen. Tenminste: de schetsen daarvan.
30 Avenue Montaigne
Net zoals het modehuis van Coco Chanel, heeft Maison Dior ook een bekend adres: 30 Avenue Montaigne. In Parijs natuurlijk. In 1946 opende Christian Dior (dan eindelijk) zijn modehuis dankzij investeringen van textielmagnaat Marcel Boussac. Op 12 februari ’47 lanceerde Dior zijn eerste collectie. De Spring/Summer 1947. Dit was een doorslaand succes! De Editor in Chief van Harper’s Bazaar, Carmel Snow, had het volste vertrouwen in Diors talent. “It is quite a revolution, dear Christion! Your dresses have such a new look.” riep ze uit.
Vanaf dat moment werd de “New Look” een handelsmerk. Het unieke silhouet hiervan bestond uit kortere, volle rokken in combinatie met smalle tailles en nadruk op de boobies. Blijf ik een leuk woord vinden ;). Deze jurken waren in deze tijd ook echt revolutionair. De term New Look laat misschien een klein belletje bij je rinkelen (of niet): deze heb ik aangehaald in het artikel over The Little Black Dress. Die was óók al zo revolutionair.. Goed jaar, 1947.
Niet iedereen was trouwens positief: koning George V verbood zijn kleindochters Elizabeth (II, de huidige Queen) en Margaret om de New Look te dragen. Dit had te maken met het gebruik van veel stof – en dat was schaars zo na de Tweede Wereldoorlog.
Andere hoogtepunten
Volgend op deze jaren werd Christian Dior dé nieuwe ster van de Parijse Haute Couture scene. De overdadigheid van zijn kleding deed voor veel van zijn klanten de Tweede Wereldoorlog snel vergeten! In 1948 lanceert hij de Dior parfumlijn, waarbij Miss Dior de eerste geur was. Het opvolgende jaar was Dior verantwoordelijk voor niet minder dan, hou je vast, 72% van de Parijse mode-export! En 5% van de totale export van Frankrijk. Dat is niet mis monsieur!
In de jaren daarna publiceerde hij zijn eerste boek, dat Je suis Couturier heette. Vervolgens werd hij de eerste echte ontwerper die op de cover (cuffer ;)) van Time magazine stond. Say cheese!
1957.. Hoe nu verder?
In 1957 overleed Christian Dior helaas plotseling aan een hartstilstand. Hij was op dit moment op vakantie in Italië. Hij is 52 jaar oud geworden.
Hierna nam Yves Saint Laurent, toen 21 jaar oud, het (creatieve) roer over bij het modehuis. Saint Laurent hield Diors erfgoed staande door dezelfde stoffen te gebruiken en de proporties en silhouetten vergelijkbaar te houden. Maar Saint Laurents collecties toonden wel stukken die zachter en lichter waren. En daarbij ook nog makkelijker om te dragen.
Gedurende zijn succes bij het modehuis werden zijn ontwerpen gedurfder. Dit eindigde in 1960. Toen werd zijn bohemian collection vrij wreed bekritiseerd. in deze tijd werd Saint Laurent ook opgeroepen om te dienen in het Franse leger, waardoor hij Maison Dior moest verlaten.
Andere leiders bij Maison Dior
Ik ga een beetje snel door de volgende leiders heen omdat ik nog veel meer wil vertellen! En jullie het niet aan wil doen om het artikel nóg langer te maken, haha. Na het vertrek van Yves Saint Laurent werd Marc Bohan de creative director van het huis. Hij had, zoals sommigen het noemden, het huis “gered”. Geen klein statement. In 1967 presenteerden ze de eerste Ready-To-Wear-collectie van het huis: “Miss Dior”.
In 1989 verving Gianfranco Ferré deze Bohan als frontman. Hij liet, als eerste niet-Franse ontwerper, de traditionele Dior-stijl achterwege. Ferré introduceerde een nieuw stijlconcept die hij omschreef als “verfijnd, sober en strict”. Hij kreeg voor zijn werk de Dé d’Or uitgereikt. Ook wel de “Golden Dice”, gouden dobbelsteen, genoemd. De Dé d’Or werd in Frankrijk (van 1976-1990) twee keer per jaar uitgereikt aan haute couture ontwerpers.
Lady Dior
Ik liet ‘m al eerder vallen: Lady Dior. Deze tas maakte Maison Dior in 1995 speciaal voor Bernadette Chirac (vrouw van voormalig Franse president Jacques Chirac). Zij had bij Dior aangegeven dat ze graag een unieke handtas aan de Princess of Wales zou willen geven bij haar bezoek in Parijs. Zo gezegd, zo gedaan. De tas die Dior had gemaakt, onofficieel de Chouchou gedoopt, gaf mademe Chirac aan Lady Diana. Kort daarna werd de tas op meerdere gelegenheden aan de arm van Diana gespot. Hierop besloot Dior de tas in een grotere oplage te produceren en veranderden ze de naam naar… Lady Dior. Dit deden ze uiteraard met zegen van Prinses Diana zelf. 200.000 modellen werden verkocht in twee jaar!
John Galliano en Hedi Slimane
Onder invloed van Anna Wintour wees Dior in 1997 John Galliano aan als nieuwe creatief directeur. Hierbij verving hij Gianfranco Ferré. Galliano’s collecties waren redelijk controversieel – waaronder zijn “Homeless Show” met modellen gekleed in kranten en papieren zakken en zijn “S&M-show”. Galliano transformeerde Dior “into something sexier”. Hierbij volgde hij in Gucci’s voetsporen naar een soort “porn-chic aesthetic”. Excusez le mot.
In 2000 stelde het modehuis Hedi Slimane aan als hoofdontwerper voor Dior Homme. Slimane zorgde voor een enorme boost in populariteit voor deze mannenlijn! Als snel werden bekendheden als Brad Pitt en Mick Jagger trouwe klanten.
In 2011 werden verschillende aantijgingen tegen John Galliano gedaan voor het maken van anti-Semitische opmerkingen. Galliano werd op staande voet ontslagen. Hierna kwam Bill Gaytten ten tonele. Zijn eerste collectie ontving voornamelijk negatieve reviews. Maar niet getreurd! Zijn tweede haute couture collectie werd gelukkig een stuk beter ontvangen.
Raf Simons en… Maria Grazia Chiuri
Op 2012 kondigde Dior aan dat Raf Simons de nieuwe artistic director werd. Men vierde hem om zijn minimalistische ontwerpen, scherpe silhouetten en “effortlessly chic aesthetic”. Zijn stijl stond in groot contrast tot die van Galliano maar is, naar mijn mening, een stuk passender in de lijn van Dior.
In 2016 nam Maison Dior een grote en belangrijke stap. Ze wezen Maria Grazia Chiuri aan als de eerste vrouwelijke artistic director ooit! Chapeau! Hoewel ze trouw bleef aan de roots van Dior, herdefinieerde ze wat het betekende op vrouwelijk te zijn. Ze voegde hier juist een masculine touch aan toe.
Sindsdien heeft Dior verschillende bekende stukken geproduceerd zoals de J’Adior tassenlijn en een nieuw Dior-logo! Ook basic tees werden in de collecties opgenomen – hoewel dat soms niet over rozen ging, zoals bij het “We Should All Be Feminists” shirt.
Vandaag de dag blijft Dior prachtige, tijdloze items produceren die innovatief en origineel blijven. Wat mij betreft is dit een een huis met een fascinerend achtergrond verhaal. Christian Dior: bedankt!
Bronnen
De Carteret, I. (2018). Brand Focus: The History of Dior. Bagista.
Yip, P. (2018). The Lives of 50 Fashion Legends (1ste editie). Fashionary International Limited
