Als vegetariër zal je mij niet aantreffen met een bord vol kippenpootjes. En ja, dit is inderdaad een modeblog dus ik zal hier niet ineens een recept voor vega look-a-like kippenpootjes droppen. Waar ik het over wil hebben zijn kippenpootjes, maar dan in het Frans: pied de poule. Niet om te eten dus, maar om te dragen!
Deze zwart-witte print is al tijden een enthousiaste deelnemer aan het modebeeld. Je hebt ‘m ongetwijfeld een keer gezien. Misschien dacht je bij snel kijken dat het een ruitjes- of schaakbordpatroon was, maar plot twist: dat is het niet! Als je goed kijkt, zie je een soort (abstract) voetje met tenen, waar de print dus de naam aan te danken heeft. Zie hier: pied de poule!
Pied de poule vind zijn oorsprong echter niet in Frankrijk. De eerste, voor zover we weten, variant die de kop op stak is de Gerum Cloak rond 360-100 voor Christus. Deze print, zoals we ‘m nu (her)kennen, dateert uit Schotland en werd daar houndstooth genoemd, ook wel het herdersruitje. Hierin lees je ook meteen hoe het ontstaan is. Het waren wollen doeken die gedragen werden door herders in de Schotse laaglanden. De print kwam in de 19e eeuw voor het eerst voor. Het duurde echter nog tot 1930 voordat de print de kop opstak in de modewereld.
In eerste instantie werd pied de poule vooral opgenomen in de mode van de upper class, waar het een zekere status uitstraalde voor de rijken. Van herderskleding to fancy statussymbool dus! In 1948 was Christian Dior één van de eerste ontwerpers die de houndstooth in zijn ontwerpen verwerkte. Hij toonde deze tijdens de Haute Couture spring/summer collection van dat jaar.
Pied de poule goes modern!
In 1959 creëerde de Franse schoenenontwerper Roger Vivier, tevens voor Dior, puntige pumps waarbij hij de pootjesprint in kleiner formaat toepaste. Zes jaar later, in 1965, vergrootte hij de print juist weer en liet hij deze zien met een zwart-turquoise A-lijn jas.
Ondanks dat pied de poule vaak gespot wordt in de klassiek zwart-wit, is de print de laatste jaren ook op moderne, vernieuwende manieren toegepast. Inmiddels is een variatie aan kleuren en formaten zijn de revue gepasseerd. In paars, geel of misschien met een ombre-effect eroverheen geeft een verfrissend effect. Daarnaast wordt de print inmiddels niet alleen meer voor items zoals mantelpakjes gebruikt, maar zien we ‘m terug op hoeden, schoenen, telefoonhoesjes…
Henry Holland liet in zijn Ready to Wear Fall 2012 show zien hoe het óók kan. Hij vergrootte de print, paste een kleurverloop toe in felroze en paars of kwam met een head-to-toe look in blauw. Verschillende silhouetten en items passeerden de revue en veroorzaakten een fijne nieuwe dynamiek ten op zichte van het klassieke beeld van pied de poule.
Deze printremix (is dit een woord?) laat dus zowel een knipoog naar het verleden zien als een blik op de toekomst. Pied de poule is een klassieke print die niet snel passé zal raken.
Bronnen
Dunbar, J.T.: The Costume of Scotland, London: Batsford, 1984.
Coltrinari, I. (2020, October 15). History and evolution of the pied-de-poule. Nss Magazine.
Dumas, R. (2019, 10 januari). How Did Teenagers Dress in the 60s & 70s? Our Everyday Life.
