Het is zo ver! *Screams internally*. Seizoen twee van Bridgerton is hier! Na het zien van seizoen één had ik niet gedacht dat ik zó excited zou zijn over het komen van seizoen twee. Tijdens de verplichte kerstvakantie in 2020 (ons bureau sluit dan collectief) verveelde ik me redelijk. En toen was daar: Bridgerton. Bij de eerste aflevering dacht ik: hmm is dit een slap aftreksel van Gossip Girl? De voornaamste reden dat ik blijf kijken was: Julie Andrews doet de voice-over en I like her.
Maar, binnen twee dagen had ik het hele seizoen gebinget. En toen verveelde in me wéér. Dus ben ik de novelles waar de serie op gebaseerd is gaan lezen. Het is een reeks van acht boeken: voor iedere Bridgerton-telg een verhaal. Daphne had het spits afgebeten, maar de rest van de reeks gaat op alfabetische volgorde. Ik heb het vierde boek gelezen, dus de opvolgende drie boeken over de mannen: Anthony, Benedict en Collin. En so far is dan de verhaallijn van het tweede boek echt mijn grote favoriet! Dus… Ik. Kan. Niet. Wachten!
Eens even zien…
Bridgerton start aan het begin van the 1813 social season in Londen. Dit seizoen begon in januari/februari en eindigde in juli/augustus. Het doel? Een geschikte huwelijkspartner vinden. De zogenaamde Ton is een term om de hoogste klasse van de Britse sociale hiërarchie aan te duiden.
Het leek me wel leuk om een aantal outfits uit het eerste seizoen eens onder de loep te nemen. Costume designer Ellen Mirojnick is/was verantwoordelijk voor alle outfits. Het eerste seizoen van Bridgerton speelt zich dus af in 1813 en geeft ons “Regency with a twist”. Deze Regency-periode speelde zich in Engeland af van 1811 tot 1820. In het algemeen behouden de kostuums het rechte silhouet dat de vroeg-19e eeuwse mode bepaalt. Mét die kenmerkende hoge taille. Maar het uitbundinge gebruik van stoffen en afwerkingen voegen een berg drama toe aan een tijdperk dat eigenlijk vooral simpele jurken kende. Do we hate it? Not at all!
Daphnes kleding
Gedurende het eerste seizoen draagt Daphne in totaal wel 104 verschillende kostuums! Dit is trouwens, voor een vrouw in de early 1800s, een onmogelijke hoeveelheid. Maar dat terzijde. Al haar outfits tonen elementen in de kleuren van haar familie. De Bridgertons zijn altijd gekleed in zachte pasteltinten. Specifieker nog: in zacht poederblauw. Dit onderstreept hun reputatie van verfijning en zachtaardigheid.
Om nog even bij het niet zichtbare te beginnen. Normaal gesproken zou Daphne een chemise moeten dragen als eerste laag kleding. Dit is ondergoed om haar huid te beschermen tegen het korset. In kostuumdrama’s – en Bridgerton dus ook – wordt dit vaak weggelaten om het ondergoed een sexier uitstraling te geven.
De korsetten in deze tijd waren gemaakt van twee lagen katoen of linnen en waren niet erg strak. De korsetten in Bridgerton zijn qua uitstraling helemaal correct, maar in gebruik niet. De scène waarin bij de familie Featherington een korset héél strak wordt aangetrokken, zou in deze tijd nooit gebeurd zijn. Ze dienden niet om het lichaam een dramatisch andere vorm te geven.
Als je meer wil lezen over hoe korsetten gedurende de geschiedenis werden gedragen, ga dan naar dit artikel!
Nu even naar de buitenkant
Laten we eerst kijken naar Daphnes promenadejurk. Promenading, of in het Nederlands: flaneren, was een populaire (en belangrijke) activiteit in the good ol’ days. Het ging hier vooral om het zien en gezien worden. Flaneren kun je leren, zal ik maar zeggen.
In de 19e eeuw vond men het ongepast om een ontblote hals en borst (niet de boobies, maar daarboven) overdag te laten zien. Vaak werd een tucker of een chemisette gebruikt om de halslijn te bedekken. In de namiddag, mag deze tucker wat meer sheer zijn. ‘s Ochtends moest deze echter wel ondoorzichtig zijn.
Het was ook niet de bedoeling dat de blote armen van een dame zichtbaar waren gedurende de dag. ‘s Avonds was het eventueel toegestaan om doorzichtige sheer mouwen te dragen, maar dit werd eigenlijk pas acceptabel later in de 1810s. De korte mouwtjes die we op feesten vaak bij Daphne zagen, zouden dus echt een no-go zijn!
Mag ik met-zonder jas?
Aanvullend zou Daphne waarschijnlijk een spencer dragen die matcht met haar jurk. Een spencer was een kort jasje dat net onder de borst eindigde. Wij zouden dit ook wel een bolero noemen. Dat korte jasje benadrukte dan nog eens extra die hoge taille die on trend waren in dat Regencysilhouet. Dit jasje is vernoemd naar de tweede Graaf van Spencer die deze stijl populair maakte: gecropte jasjes voor mannen. Spencers voor vrouwen hadden een poffende (boven)mouw en versieringen die geïnspireerd waren op het leger.
Een hoed? Niet goed!
Wat in kostuumdrama’s bijna altijd wordt weggelaten is een heel specifiek accessoire: the bonnet. Dit was een soort kapje als hoofddeksel. Omdat bonnets het gezicht vaak verbergen, is dit niet zo praktisch voor televisie. Dat verbergen van het gezicht was echter de bedoeling. Deze hoedjes moesten de draagster beschermen tegen het zonlicht. In dit tijdperk zou een vrouw nóóit naar buiten gaan zonder bonnet.
Wat een bonnet nou precies was? Ik ga het je vertellen, no worries! Een bonnet was een, vaak rieten, hoedje met een brede rand die naar voren stond. Hierdoor vormde die dus een soort zonneschermpje rond je gezicht. Het hoofddeksel werd met linten vastgemaakt onder de kin en versierd met linten, veren en zijden bloemen. Hartstikke leuk, maar niet voor op tv dus.
In de boeken heeft schrijfster Julia Quinn dit trouwens wél goed gedaan. In het tweede boek is er nog een heel verhaal over Kate die een bonnet draagt en Anthony die daar een mening over heeft. Oh en Kate die stiekem haar bonnet een beetje naar achter schuift zodat ze wél wat zon kan meepikken. Dit zijn niet écht spoilers, toch? Toch?
Meer accessoires in Bridgerton
Voor het flaneren zorgden handschoenen voor de complete look. Deze zouden dan van leer of katoen gemaakt zijn. Een parasol zou ook nog een goede toevoeging zijn voor buitenactiviteiten. Dit zou extra helpen bij het o zo belangrijke beschermen tegen de zon!
De vrouw kon ook een klein tasje, reticule genaamd, meenemen om haar persoonlijke spullen in mee te dragen. Het smalle silhouet van de kleding in de Regencyperiode had geen ruimte voor zakken. Alsof wij vrouwen in de 21e eeuw wél goede zakken hebben, maar dat terzijde. In de 19e eeuw werd de tas dus ineens een heel belangrijk accessoire. Bag it up!
Dit was een beknopt overzicht van elementen uit Daphnes outfits. Heb jij ook zo’n zin in het nieuwe seizoen van Bridgerton? Ik ben zó benieuwd! Seizoen twee: let’s go!
Bronnen
Nast, C. (2021). Fashion Historian Fact Checks Bridgerton’s Wardrobe. Glamour.
Rosbrugh, J. (2013). Trimming a Regency Bonnet – Ideas & Instructions. Historical Sewing.
Slater, C. (2021). In conversation with Ellen Mirojnick, Bridgerton’s Costume Designer. The Costume Society.
