Even een special tussendoor! Een tijdje geleden ben ik naar de tentoonstelling Maison Amsterdam gegaan. Deze tentoonstelling is nog tot 3 april 2022 te zien in de Nieuwe Kerk, dus je hebt zeker nog de tijd om een kijkje te nemen. En geloof me: dat wil je! Ik wilde dit artikel al eerder plaatsen, maar dat vond ik een beetje lullig. Waarom? Omdat alles dankzij lockdown nummer … (hoeveelste is dit ook alweer?) weer gesloten was natuurlijk. How could we forget? Zo ook Maison Amsterdam. Maar hoera! Ook de musea mogen weer open… En jullie staan natuurlijk helemaal ready in de startblokken, toch?
Wat belooft het?
Volgens de website van de Nieuwe Kerk toont Maison Amsterdam “historische topstukken met een grote variatie aan hedendaags design”. Hierbij tonen ze stukken van bekende namen als Bas Kosters, Viktor & Rolf en Jan Taminiau en is er ook ruimte voor de “nieuwe generatie ontwerpers” zoals Karim Adduchi en het merk Patta. Hieraan toevoegend gaat het vooral om de individuele kledingstukken en de verhalen die ze vertellen vanuit het perspectief van de ontwerper of juist de drager.
Ook schrijven ze dat de tentoonstelling is opgebouwd als een soort wandeling door de stad – waarbij je begint op de Dam en dan via de Zeedijk, het Vondelpark en de Oostelijke Handelskade verder slentert. Of ik dit ook daadwerkelijk zo heb opgepikt, zullen jullie snel lezen!
Opvallende verschijningen op de Dam
In het eerste deel van de tentoonstelling worden een aantal stukken getoond die voor verschillende “opmerkelijke” momenten heeft gezorgd op de Dam. Tenminste, zo staat het in de beschrijvingen. Zo toont een mannequin een heerlijke ton-sur-tonset van hotpants, een kort jack en een mantel. Daar heb ik meteen al een tijdje bij lopen zwijmelen want ik vond het echt zo’n tof setje! In de beschrijving staat dat het toentertijd (eind jaren ’60, begin jaren ’70) echt een blote-benenshow te noemen was. De jas moest uiteraard ook openhangen, ongeacht het weer, anders was er niets te zien!
Mijn moeder heeft wel eens verteld dat zij vroeger ook héél graag hotpants wilde, maar dat ze die van haar moeder alleen mocht dragen wanneer er een rokje overheen ging. “Je snapt wel”, vertelt mijn moeder dan, “dat rokje ging om de hoek natuurlijk meteen uit!” Hihi.
See you on the runway!
De volgende zaal laat allemaal couturestukken zien, maar het is me niet helemaal duidelijk of dit dan ook verbonden was aan een locatie in Amsterdam. Bij sommige beschrijvingen werd wel gerefereerd naar dat het stuk in kwestie wel bij een modeshow in de Nieuwe Kerk was getoond, dus misschien was dat wel de gemene deler.
In deze zaal hing ook een groot scherm waar oude modeshows en collectiepresentaties getoond werden. Dat was heel leuk om te zien! Ik vind het ook altijd heerlijk om te luisteren naar die oude voice-overs/commntators. Beetje krakerig en heel correct uitgesproken Nederlands, love it! Hoe gedateerd dit allemaal was, liet een opmerking over een collectiestuk van Frans Molenaar goed zien. Zo zei de commentator: “…want welke dame wil er nu niet de straat op in een jas van veulenbont?”
…
Nou ja, eh, ik bijvoorbeeld 😉 !
Verder werden er veel verschillende ontwerpen getoond van bijvoorbeeld Mart Visser, Claes Iversen en – mijn persoonlijke favoriete ontwerper – Iris van Herpen. En ook de beroemde “vaginabroek” pronkte op de runway! Deze broek is van Duran Lantink die in 2018 in één keer doorbrak met deze wereldberoemde broek. Op het begeleidende bordje stond: “Dit item speelde de hoofdrol in de muziekvideo PYNK van de Amerikaanse popster Janelle Monáe. Ze brengt hierin een ode aan aan zelfliefde, seksualiteit, pussy power en de universeel verbindende kleur roze”.
Trenchcoats, millennial pink, en meer!
Vanuit deze ruimte met een heerlijke variatie aan ontwerpers en couturestukken, kwamen we terecht in één van de zijbeuken van de kerk. Hier liepen we tegen onderstaande op trenchcoats geïnspireerde stukken aan. Deze jurken van Mohamed Benchellal waren misschien wel mijn favoriete van de hele tentoonstelling. Vooral de linker omdat je daarbij de trenchcoat nog beter leest! Mocht deze foto je bekend voorkomen, klopt! Ik heb ‘m ook gebruikt voor mijn artikel over… Je verwacht het niet: de trenchcoat.
Aan het eind van de tentoonstelling, als klapstuk, stond daar de Valentino-bruidsjurk van koningin Máxima gepresenteerd. Wauw! Wat een plaatje. En die sleep! Ik was zelf nog maar 8 jaar oud toen ze trouwden, maar die opstaande kraag had toen al diepe indruk gemaakt. En die sleep! Wat een plaatje, zo chic!
Hopelijk heb ik jullie nieuwsgierigheid een beetje kunnen wekken om Maison Amsterdam te bezoeken! Ikzelf vond het echt een mooie, veelzijdige expositie. Inmiddels zijn modetentoonstellingen een bewezen succes, dus duiken ze overal in Nederland op. En terecht: we want more! Of in ieder geval: I want more!
